Ханаар дүүрэн цэцэг. Цонхыг нээж,

Ханаар дүүрэн цэцэг. Цонхыг нээж, торон хөшгийг яржээ. Нэрийг нь мартсан цэцэгсийн танил үнэр салхиар туугдаж хөвөрсөөр тархийг минь хөвөөлөв. Надаас тэр үнэртэнэ. Салхивчин доорх явган ширээн дээр тавьсан нил ягаан цахирмааг анх би түүнд бэлэглэсэн юм. Хэзээ ч юм бэ дээ, түүн шиг сайхан үнэртэй эмэгтэйн өмнө би тийм гэх үнэргүй цэцэг сунгаж зогсохдоо шоолох вий гэж санаа зовсоноо санаж байна. Тэр сулхан инээмсэглээд, "Энэ ямар нэртэй цэцэг вэ?" гэж асуусан. Цэцэгсийн үнэртэй эмэгтэй тэдний ганцынх нь ч нэрийг мэдэхгүй гэхэд оронд нь би өөрөө алмайв. Намайг л цаашлуулж лдээ. Гэвч түүний үнэхээр цахирмаа цэцэг харсан анхны удаа нь тэр байж. Соньхон тохиолдол. Бахдмаар ч юм уу. Бүсгүй хүзүүндээ цахирмаа цэцгийн дэлбээтэй зүүлт зүүдэг болов. Тэмтрэх болгондоо тэр хайрлуулсанаа санадаг гэж нэг хэлж билээ. Ам нээх болгонд нь би өөрөөрөө онгирно. Онгирох тусмаа цэцэг амтагдам үгс урсгаад л байгаасай гэж хүснэ. Гэвч бүсгүй үгсээ надад дуулгах гэж биш, тэрүүхэндээ сулхан үглэдгийг би чагнасаар сонсчихдог нь тэр. Хайрлуулсанаа санахаар амьдрал үзэсгэлэнтэй санагддаг гэнэ лээ. Хайрламаар биш, үзэсгэлэнтэй байхдаа яах вэ. Гоморхмоор биш үү? "Эхнэр минь болооч" гэж би намдуухан шивнээнийх нь араас нэг бус удаа асуусан. Гэрт нь ирэх болгондоо, хүзүүгээ тэмтрэх болгонд нь давтаж шалгаана. Тэр бүрт хариуд нь тэр юу гэж хэлдэг гээ.:- Тэр (цонх руугаа заав) цахирмаанаас хайр үнэртдэг болохоор хоёулаа гэрлэе. Тэгсэнээ нүд рүү минь цоо ширтэж байгаад үргэлжлүүлэн хүзүүн дэх зүүлтээ ахин нэг тэмтэрнэ. Цахирмаан дэлбээ ямар ч үнэргүй гэдгийг хүн бүр мэдэх биз. Хайрын үнэр гэж хэлэхдээ ямарханыг бодож инээмсэглэснийг нь харин би яавч үл таана. Намайг ахиад цаашлуулаа юм болов уу даа."Үгүй гээд л шуудхан хэлчихгүй.." Өдөр, өдрөөс илүүтэй өнөөдөр би түүнийг тэвчишгүй их санагалзаад хэрэг болгож гэрт нь зорьж ирсэн минь энэ. Дотор хаалгыг нь хааж төвдөлгүй үүдний шалавч дээр сая мөн хэр удаан ч зогсов. Өрөөн доторх бүх зүйл хэвээрээ. Сүүлд ирэхдээ хаахаа мартсан салхивчаар зуны дагина инээмсэглэнэ. Гутлаа зэрэгцүүлж, багахан хоолой засаад цэцэгс өлгөсөн гоёхон ханыг өнгөрч, өрөөний төгсгөл дэх цонхны дэргэд очтолоо би хөнгөхөн, хөнгөхөн амьсгалсаар, бөгтийж ирээд хамраа бүр нааснаа хэрэв оёдолтойсон бол ёроолоороо ханз татагдтал уушгиныхаа гүнээс цахирмаан өмнө огцомхон бөгөөд гүнзгий амьсгал авлаа. ... Гэв гэнэтхэн л насан туршдаа хурааж, босгосон их хат минь ганцхан мөчид тас хөлдөх шиг болсоноо, хэн нэгний гишгээнд эвгүйхэн дэвсүүлсэн өвөл дундын гол шиг цөмрөөд явчих нь тэр. Нээрээ л түүний дэлбээн дээр миний хайртай эмэгтэйн амь шигээ нандигнаж ургуулсан бүх цэцэг нэгэн хоромд амилж, нэгэн зэрэг санаа алдацгаав.:- Чи одоо надад хариугаа хэлнэ биз дээ? Өрөө чимээгүй. Түүнд өгсөнөөсөө хойш ахиж ганц ч үнэрлэж үзээгүй бэлэг минь энэ бүх хугацаанд тэндэх цэцэгсийн үнэрээр услагдаж өдий хүрсэн болохыг миний мунхаг ухаан ухаж төвдөлгүй өнгөрчхөж ээ. Гомдох эрхтэй хүн нь анхнаасаа би биш байж. Нар хэвийж, тэнгэр амирласан хойно түүнд гэж хадгалсан бөгжөө надад хадгалуулсан зүүлттэй нь цуг ширээн дээр орхиод би хаалганы зүг түлхүүрээ атган өндийв.Бүх зүйл хэвээрээ. Гагц гэр, бид хоёр эзгүй. Бөртөн2019 он.

結果 (日本語) 1:

花でいっぱいの壁。

窓やネットカーテンyarjeeを開きます。私の名前はおなじみの花の香りを漂う彼らの方法脳を見つけることによって駆動忘れkhövöölövです。私はフレグランス。

Salkhivchinは彼の下にテーブルを登って上の紫色のtsakhirmaagセットを与えた最初のIです。私はなかった、と私は、そのような恐怖の嘲笑は無臭の花を立っ拡張として不安を覚え、彼女の前に、女性のようなにおいでください。彼女は「花の名前は何ですか？」、笑顔かすか そのことについて申し訳ありません。花の香りによって私はalmaiv自分の国は自分gantsynkhの名前を知らないということ。私はちょうどノウハウをからかいました。しかし、彼は本当に初めての蘭のためにそれを見ました。Sonikhonケース。ないBakhdmaarを行います。

彼女は首の蘭の花の花びらのネックレスを身に着けていました。タッチするたびに、彼女が愛した覚えていると言われました。口は自分自身ongirno Iの数だけ開きます。ほらより多くの花がすべてursgaadのamtagdam語を希望したいです。しかし、花嫁の言葉は、彼は、terüükhendeeかすかügledgiigI空想のsonschikhdogを私に言っていません。思える人生を覚えているだろう愛しフェアは語りました。愛していない、何が美しかったです。ないGomorkhmoorていますか？

「私の妻、私の若者は、」私はnamduukhan shivneeniikh回の後に尋ねました。すべての家では、あなたとは、首からすべてのタッチで繰り返します。それぞれの答えは何をしたいと言うことです。

Windowsの場合： -愛tsakhirmaanaas彼（ティーチには）ので、両方結婚においがします。

私の目に見つめながら、ブランドは再び首のネックレスを感じ続けています。オーキッド花びら誰もが無臭ことを知っているであろう。私はyamarkhanygはネギべきで考えて、香りとされていませんが、笑顔が大好きです。どのように私は再びtsaashluulaaでしょう。

「いいえ、私はすぐにkhelchikhgüi...」

Өдөр, өдрөөс илүүтэй өнөөдөр би түүнийг тэвчишгүй их санагалзаад хэрэг болгож гэрт нь зорьж ирсэн минь энэ. Дотор хаалгыг нь хааж төвдөлгүй үүдний шалавч дээр сая мөн хэр удаан ч зогсов. Өрөөн доторх бүх зүйл хэвээрээ. Сүүлд ирэхдээ хаахаа мартсан салхивчаар зуны дагина инээмсэглэнэ. Гутлаа зэрэгцүүлж, багахан хоолой засаад цэцэгс өлгөсөн гоёхон ханыг өнгөрч, өрөөний төгсгөл дэх цонхны дэргэд очтолоо би хөнгөхөн, хөнгөхөн амьсгалсаар, бөгтийж ирээд хамраа бүр нааснаа хэрэв оёдолтойсон бол ёроолоороо ханз татагдтал уушгиныхаа гүнээс цахирмаан өмнө огцомхон бөгөөд гүнзгий амьсгал авлаа.

... Гэв гэнэтхэн л насан туршдаа хурааж, босгосон их хат минь ганцхан мөчид тас хөлдөх шиг болсоноо, хэн нэгний гишгээнд эвгүйхэн дэвсүүлсэн өвөл дундын гол шиг цөмрөөд явчих нь тэр. Нээрээ л түүний дэлбээн дээр миний хайртай эмэгтэйн амь шигээ нандигнаж ургуулсан бүх цэцэг нэгэн хоромд амилж, нэгэн зэрэг санаа алдацгаав.

:- Чи одоо надад хариугаа хэлнэ биз дээ?

Өрөө чимээгүй. Түүнд өгсөнөөсөө хойш ахиж ганц ч үнэрлэж үзээгүй бэлэг минь энэ бүх хугацаанд тэндэх цэцэгсийн үнэрээр услагдаж өдий хүрсэн болохыг миний мунхаг ухаан ухаж төвдөлгүй өнгөрчхөж ээ. Гомдох эрхтэй хүн нь анхнаасаа би биш байж.

Нар хэвийж, тэнгэр амирласан хойно түүнд гэж хадгалсан бөгжөө надад хадгалуулсан зүүлттэй нь цуг ширээн дээр орхиод би хаалганы зүг түлхүүрээ атган өндийв.

Бүх зүйл хэвээрээ.
追求の家族と私は存在しませんでした。

Börtön
2019。